به گزارش خبرگزاری فارس، بررسی تاریخ آمریکا و ماهیت بنیانگذاران آن نشان می‌دهد که پدران ایالات متحده برای برپایی کشور جدید، نسل سرخ پوستان که صاحبان اصلی این سرزمین بودند را از بین بردند و هیچ‌گاه تا به امروز حقی ولو اندک برای زندگی آنان قایل نبوده اند.  کتاب «نسل‌کشی سرخ پوستان آمریکا» به قلم نویسنده معتبر آن یعنی منیر العکش که نشر عروج منتشر کرده است، حاوی مطالب مستند به همراه منابع معتبر فراوانی است که چگونگی عملکرد پدران و بنیانگذاران آمریکا را نشان می دهد. العکش چگونگی کشتار صاحبان اصلی آمریکا و سرنوشت فعلی آنان را با مستندات قابل توجه بیان می کند. مطالب این کتاب به قدری تکان دهنده و قابل تامل است که هر سرفصل آن می تواند مبنای نگارش دهها مقاله و چندین تحقیق باشد. قسمت چهارم این مجموعه از نظر خوانندگان گذشت و هم اینک قسمت پنجم آن تقدیم می گردد:

*رقابت فرماندار ویرجینیا و رقیبش درباره چگونگی کشتار مردان سرخ‌پوست
یک قرن از «گسترش فرهنگ و تمدن اروپایی و روش اجرا و تداوم حیات آن» نگذشته بود که ناگهان معجزه «عنایت الهی» پدیدار گشت و چنین تقدیر کرد که «بیش از 600 هزار انسان از اقوام پنج گانه امپراتوری پوهاتن زنده نمانند به گونه‌ای که سراسر این سرزمین از اسکلت استخوان و پیکرهای مردگان این اقوام پوشیده شده بود و داوطلبی برای خاکسپاری آنها یافت نمی‌شد».
این سرنوشت شوم تنها منحصر به امپراتوری پوهاتن نبود چراکه در آن روزگار همه شهرک نشینان مستعمره های انگلیسی طرح‌های مشابهی را بنا به دستور «ولیام برکلی» فرماندار وقت ایالت ویرجینیا به مورد اجرا گذاشته بودند. این در حالی است که «ناتنیال بیکون» رقیب سرسخت ویلیام برکلی او را به انعطاف پذیری در برابر سرخ پوستان متهم کرده بود. برکلی با صدور دستورالعملی برای همه مستعمره‌ها به جدال و کشمکش با ناتنیال بیکون درباره اولویت دادن به نسل کشی و یا بردگی سرخ پوستان پایان داد. او حمله‌های گسترده‌ای را برای کشتار همه افراد ذکور سرخ پوست که به سن بلوغ رسیده‌اند سازماندهی کرد به این شرط که هزینه این کشتارها و قتل عام‌ها از درآمد فروش کودکان و زنان سرخ پوست در بازارهای برده داری تأمین شود.

*خاطرات ژنرال «آنتونی وین» معروف به سگ هار
سفیدپوستان در هر مرحله از مراحل تصرف و اشغال سرزمین‌های گمنام و ناشناخته جدید سناریوی برده کشی، گرسنگی، کوچ اجباری و تضعیف روحیه سرخ پوستان را تکرار می‌کردند. ریچارد درینون در کتاب تحلیل گونه خود «نگهبان اردوگاه‌های نسل کشی» اقدامات و رفتارهای نژادپرستانه سفید پوست ها را در اردوگاه های نسل کشی مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار داده و چنین نوشته است: در سال 1870 ژنرال «جرج کلارک» بخش‌های وسیعی از سرزمین‌های سرخ پوستان را که امروزه ایالات اوهایو، اندیانا و الینویز نامیده می‌شوند مورد حمله قرار داد. در این تهاجم افزون بر تلف شدن پانصد هکتار از مزراع ذرت، باغ های میوه و سبزیجات، اطراف شهرهای سرخ پوست نشین «شیلیکوت» و «پیکا» هموار شدند. در این شهرها قوم شاونی سکونت داشت.
ژنرال «آنتونی وین» که دوست و دشمن او را سگ‌ هار صدا می‌زدند (شاید او پدربزرگ هنرپیشه معروف جان وین بازیگر فیلم‌های ویسترن بوده باشد) خاطراتش از آن حمله را چنین بیان می‌کند: «سه شبانه روز را در اطراف رودخانه مومی گذراندیم. در این مدت خانه‌ها و روستاها را بر سر سرخ پوستان خراب کردیم و مزارع ذرتشان را که تا افق گسترده بود از بین بردیم. همچنان که مزارع ذرت دیگری به طول 50 مایل را در اطراف رودخانه آتش زدیم».

*«انگلستان جدید» چگونه شکل گرفت
همگام با آغاز نسل کشی و از بین بردن اقوام «پیکو» و «ناراگننت» توسط نخستین گروه‌های سفیدپوست، نام «انگلستان جدید» بر زادگاه آنان نهاده شد. استعمارگران منطقه کارولینا سپس به سراغ قوم سرخ پوست «توسکارو» که یکی از بزرگترین قدرتمندترین و مرفه ترین اقوام این سرزمین به شمار می رفت شتافتند و آن را از سر راه خود کنار زدند. سفیدپوستان اروپایی به بهانه‌های واهی و متهم کردن سرخ پوستان به تعرض و تجاوز به مهاجران آرام و صلح جو و مخالفت با سکونت و زندگی مسالمت آمیزشان پیوسته به مناطق مسکونی و مزارع قوم سرخ پوست توسکارو یورش می بردند و یا شبیخون می زدند. با آغاز قرن هجدهم تهاجم و شبیخون استعمارگران به سرزمین‌های توسکارو شدت یافت و در پی به آتش کشیده شدن مزارع و خانه‌های مسکونی سرخ پوستان آنان را با گرسنگی و محاصره شدید اقتصادی مواجه ساختند این درحالی است که نسل کشی سازمان یافته اقوام «موسکیجی» و «شیروکی» و «کاتاوباس» با آغاز سال‌های 1711 و 1713 به اوج رسید.

*شوراندن اقوام کوچک سرخ پوست علیه قوم‌های قدرتمند
استعمارگران در آن هنگام با توطئه فریبکارانه و تفرقه افکنانه اقوام یاد شده را به پذیرش دست دوستی سفیدپوستان متقاعد کردند و به آنان گفتند که این قوم قدرتمند توسکارو است که تمدن و شهرنشینی و حیات اجتماعی در دنیای نو را تهدید می کند. سفیدپوستان در ادامه این ادعاها به سران سه قوم یاد شده گفتند که قوم توسکارو، دشمن مشترک آنان است و منافع انگلیسیها و همه اقوام «متمدن»‌سرخ پوست را تهدید می کند. بنابراین شرایط اقتضا می کند که با یکدیگر همپیمان شویم تابه تهدیدها و تجاوزگری قوم توسکارو پایان دهیم.
استعمارگران انگلیسی در پی این پیمان فریبنده شبیخون به شهرها و روستاهای قوم توسکارو و پایتخت آن «نیهوروکا» رابا کمک اقوام سرخ پوست فریب خورده آغاز کردند و سرزمین و همه ابزار زندگی آنان را آتش زدند و بیشتر ساکنان آن منطقه را از بین بردند مگر چند هزار سرخ پوست که به مناطق شمالی گریختند و جان سالم به در بردند. سرنوشت بازماندگان این قوم نیز بهتر از سرنوشت پنج قوم نابود پیشین نبود.

*تاریخ‌نگاران آمریکایی امروز هم از نخستین مهاجران آمریکا با عنوان زائر و پارسا یاد می‌کنند
چهار سال از امضای پیمان دوستی میان انگلیسیها و اقوام سه گانه شیرورکی، موسکیجی و کاتاوباس نگذشته بود که انگلیسی طبق سنت و ماهیت دیرینه خود همپیمانانشان را مورد تاخت و تاز قرار دادند و ضمن پس گرفتن صفت تمدن از آنان این قوم سرخ پوست «وحشی»! را نیز به سرنوشت سایر برادران هم نژاد وحشی‌شان! ملحق کردند.
نخستین گروه‌های استعمارگر انگلیسی که وارد قاره آمریکا و یا به تعبیر خودشان دنیای نو شدند خود را زائران و قدیسان پارسا نامیدند. آنان این دنیای نو را جایگزین «اورشلیم» و سرزمین‌های مقدس عنوان کردند و برای نامگذاری مستعمره‌ها و شهرک های تازه تأسیس خود از واژه‌ها و نام‌هایی که عبرانیان پیشین بر سرزمین کنعان نهاده بودند استفاده کردند. به گونه‌ای که تاریخ نگاران آمریکایی امروز هم نخستین مهاجران استعمارگر را همچنان انسانی‌های مقدس، زائر و پارسا یاد می‌کنند و بر این باورند که آنان نخستین پیشوایان و الگوهای مقدس ملت امریکا هستند که نخستین بار سرزمین برگزیده و استثنایی آمریکا را کشف کردند؛ سرزمینی که خداوند به مردم آن برکت و برتری عنایت کرده و میراث‌هایی که به بنی اسراییل ارزانی داشته به فاتحان این سرزمین نیز ارزانی داشته است.

*پیمان انگلیسی‌ها با خدا روی عرشه کشتی «مای فلور» برای رسیدن به «سرزمین موعود»
جان آدامز یکی از روسای جمهور پیشین آمریکا چنین گفته است: پیمانی که اروپایی‌ها در مسیر هجرت به دنیای نو با خدا بستند پیمان اسراییلی‌های پیشین با خدا را منتفی کرد و مستعمره ای را که روی صخره پیلموث به وجود آوردند از کنیسه یهودیان روی صخره پطرس کمتر نیست.
هر خانواده آمریکایی از آن روز تاکنون در روز به خصوصی با برپایی آیین مذهبی «عید سپاس» سالگشت نجات خود از ستم و بی عدالتی‌«فرعون انگلستان» و «خروج» از سرزمین او و «سرگردانی» در اقیانوس‌ها و بستن «پیمان» با خدا روی عرشه کشتی مای فلور و سرانجام رسیدن به «سرزمین موعود» و آغاز حیات دوباره در دنیای نو را جشن می گیرد. آمریکایی ها این سرگذشت را روز ملی و مذهبی می‌دانند و در آن آیین‌های مهمتر و باشکوه‌تر از جشن‌های سالروز استقلال و سایر اعیاد ملی آمریکا برپا می‌کنند. در شامگاه این عید مذهبی حدود 20 تا 30میلیون بوقلمون قربانی می‌کنند تا بدین وسیله خود را به خداوند که از نخستین لحظه استعمار قاره آمریکا، پشتیبان ملت انگلیسی برگزیده خود بوده نزدیک نمایند. آمریکایی ها در این آیین‌های مذهبی یاد و خاطره‌های تاریخی و اسطوره‌ای خود را زنده می‌کند تا رفتارهای استعمارگرایانه و اشغالگرایانه‌شان برای نسل های آینده مقدس بماند و برتری اخلاقی و ماهیت فزون طلبانه‌شان در همه زمانها و مکانها تداوم یابد.

*در اسطوره تاریخی آمریکا آمده که قوم «پیکو» سفیدپوستان را از گرسنگی و سرما نجات دادند
در اسطوره تاریخی آمریکا چنین آمده است که زائران نخستین، برای اقامت دائمی خود مستعمره پلیموث رابه خاطر داشتن طبیعت زیبا، رودخانه‌ها و سرچشمه‌های آب زلال، مزارع بارور و خیرات فراوان برگزیدند. دراین اسطوره آمده است که سرخ پوستان قوم «پیکو» مهاجران سفیدپوست را پذیرفتند و آنان را از گرسنگی و سرما نجات دادند و در میهمانیها و جشن‌های خود شرکت دادند. پس از گذشت دو قرن این مهمانی‌ها عنوان «عیدسپاس» را به خود گرفت. معنای واقعی این «عید سپاس» در ناسپاسی سفیدپوستان در حق سرخ پوستان تجلی یافته است.
بی تردید سیاست تحقیر و ارعاب سرخ پوستان که زائران و پیش از آنان استعمارگران ویرجینیا در پیش گرفتند گویاترین و روشن‌ترین نماد سپاسگذاری آنان از مهمان نوازی مردم بومی قاره آمریکا بود. زشت ترین جنایتی که استعمارگران سفیدپوست بر ضد سرخ پوستان مرتکب شدند این بود که سرخ پوستانی را که برای آنان خوراک و کادو می آوردند به قتل می رساندند. بدتر از آن سرخ پوستان را فریبکارانه به مهمانی دعوت می کردند و سپس در مسیر راهشان کمین می‌کردند و مهمانان خود را می‌کشتند.

منبع: خبرگزاری فارس، http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8907130129  گروه سیاست خارجی / حوزه سایر حوزه ها 89/07/21 شماره:8907130129

سایر قسمت های این نوشته را نیز حتما بخوانید:

 *دختران جوان و کودکان سرخ‌پوست شکار جدید آمریکایی‌ها     /      *تله‌گذاری و آموزش سربازان برای شکار سرخ‌پوستان    /  *97 نوع بیماری مرگبار علیه سرخ پوستان به‌روایت نویسنده آمریکایی    / *وحشتناک‌ترین صحنه کشتار سرخ پوستان به نقل از مترجم آمریکایی    /   *علاقه رییس جمهور آمریکا به بریدن سر سرخ‌پوستان به نقل از تاریخ‌نگاران آمریکایی    /    *وقتی دادگاه‌های آمریکا برای پوست سر سرخپوستان جایزه گذاشتند    /   *چگونه سرخ پوستان هیزم کوره آدم سوزی آمریکایی‌ها شدند   /   *سرخ‌پوستان موجوداتی ناقص‌الخلقه که سرشان در سینه قرار دارد!   /  *«نازا کردن زنان» ابتکار جدید آمریکا برای جلوگیری از افزایش جمعیت سرخ‌پوستان    /   *روایت جوان سرخ‌پوست از عدم استفاده انگلیسی‌ها از حمام   /    *خاطرات ژنرال آنتونی وین معروف به «سگ هار» درباره کشتار سرخ‌پوستان   /   *نبش‌قبر سرخ‌پوستان «روانوک» توسط انگلیسی‌ها برای سرقت زیورآلات    /  *دختران جوان و کودکان سرخ‌پوست شکار جدید آمریکایی‌ها   /   *تله‌گذاری و آموزش سربازان برای شکار سرخ‌پوستان    /   *97 نوع بیماری مرگبار علیه سرخ پوستان به‌روایت نویسنده آمریکایی  

خبرگزاری فارس: انگلیسی‌ها از اولین روز ورودشان به جزیره «روانوک» به سراغ قبرستان سرخ پوستان رفتند و با تخریب آنها زیورآلات خاکسپاری شده همراه مردگان را از خاک بیرون آوردند و سرخ پوستان نیز علیرغم علم به این ماجرا، کاری از دستشان ساخته نبود.

خبرگزاری فارس: سفیدپوستان، دختران جوان سرخ‌پوست را برای کار روزانه در مزارع و خوشگذرانی شبانه می ربودند و برای از بین بردن اعتراض پدران و مادران دختران ربوده شده، آنان را بعنوان «عناصر آشوبگر» به بدترین شکل مجازات می کردند.

به گزارش خبرگزاری فارس، بررسی تاریخ آمریکا و ماهیت بنیانگذاران آن نشان می‌دهد که پدران ایالات متحده برای برپایی کشور جدید، نسل سرخ پوستان که صاحبان اصلی این سرزمین بودند را از بین بردند و هیچ‌گاه تا به امروز حقی ولو اندک برای زندگی آنان قایل نبوده اند.
قسمت دوم این مطلب از نظر خوانندگان گذشت و هم اینک قسمت سوم آن تقدیم می گردد:

*از بین رفتن 80 درصد سرخ پوستان کالیفرنیا در 70 سال
ارتش ایالات متحده آمریکا در سال 1846 سرزمین کالیفرنیا را به اشتغال درآورد. اسناد موجود و آ‌مارهای بایگانی شده درباره این اشغالگری حاکی از آن است که تعداد سرخ پوستان کالیفرنیا در آن سال حدود یک چهارم جمعیت سرخ پوست در سال 1769 بوده است. با این وصف پس از گذشت حدود 70 سال از اشغال کالیفرنیا بیش از 80 درصد از سرخ پوستان بازمانده در این منطقه به علت حاکمیت نظام برده‌برداری از بین رفتند. کارتل‌های سرمایه داری که به صاحبان معادن طلا و مزارع اسطوره‌ای سلطه سیاسی بخشیدند، دیری نپایید که در وضع قوانین برده داری به عنوان وسیله‌ای غیرمستقیم برای نسل کشی و از بین بردن سرخ‌پوستان پیشگام شدند؛ همانگونه که سالها پیش چنین اقداماتی را در کولورادو و مناطق سرشار از معادن طلا انجام داده بودند.

*کودکان سرخ پوست نیروی انسانی ارزان قیمت
نظر به نیاز مبرم سفیدپوستان به نیروی انسانی ارزان قیمت برای بهره‌برداری از معادن غنی طلای این ایالت، طرح ربودن کودکان سرخ پوست و خرید و فروش آنان رابه مورد اجرا گذاشتند. چه بسا مطبوعات آن روز آمریکا از واژگونی کامیون‌های انباشته از کودکان سرخ پوست هنگام جابه جایی آنان در جاده‌ها و راه‌های صعب العبور کوهستانی به میدان‌های معدن و بازارهای برده فروشی در سکرامنتو و سان فرانسیسکو اخبار و گزارش‌های هولناک منتشر نمی کردند. در نخستین سال‌های اشغال کالیفرنیا و به موازات آن کاهش تعداد زنان سرخ پوست پدیده ربودن دختران جوان رونق یافت.

*دختران جوان سرخ پوست شکار جدید آمریکایی‌ها
سفیدپوستان، دختران جوان سرخ پوست را برای خدمات چند منظوره از قبیل کار روزانه در مزارع و خوشگذرانی‌های شبانه می ربودند. قدیسان اشغالگر برای خفه کردن اعتراض پدران و مادران دختران ربوده شده انان را «عناصر آشوبگر» که شایسته بدترین مجازات هستند معرفی می کردند. این رفتارها باعث شدبیشتر خانواده‌های سرخ پوست از اماکن زیست سنتی خود به بیابانها، کوهستان‌ها و جنگل‌ها فرار کنند. این در حالی است که شرکت ها و باندهای آدم ربایی به شبه نظامیان خیریه تبدیل شدند و همگام با مأموران دولتی آمریکا، پدران و مادران سرخ پوست را به بهانه مبارزه با عوامل آشوب و هرج و مرج می‌کشتند در حالی که ربودن کودکان و دختران بی سرپرست و فروش آنان دربازارهای برده داری را یک اقدام کاملا انسان دوستانه و شرافتمندانه و اخلاقی عنوان می کردند و چه بسا نسبت به این کار مباهات هم می‌کردند.

*نامه جالب زمامدار ایالت کالیفرنیا به مجلس درباره سرخ پوستان
در اوایل سال 1850 میلادی مجلس قانون گذاری ایالت کالیفرنیا در نخستین جلسه خود قانون «حمایت از سرخ پوستان» را به تصویب رساند. این مجلس با تصویب چنین قانونی در ربودن سرخ پوستان و بردگی آنان مشروعیت بخشید. به موجب این قانون و بندهایی که ده سال بعد به آن افزوده شد حدود ده هزار سرخ پوست به بردگی گرفته شدند. باتوجه به اینکه بیشتر سرخ پوستان برای نجات جان و فرزندان خود به جنگلها و کوهستانها فرار کردند، سفیدپوستان اشغالگر طبق قوانینی که وضع کرده بودند فراریان را به یاغی گری و تجاوز به املاک دولت ایالت متحده آمریکا متهم کردند. یک سال از تصویب قانون حمایت از سرخ پوستان نگذشته بود که پیتر برنت زمامدار ایالت کالیفرنیا از این قانون به ستوه آمد و تأکید کرد که قصد دارد این نژاد نفرین شده را از بین ببرد. او با فرستادن پیامی برای مجلس قانونگذاری کالیفرنیا در آن اظهار داشت: «مرد سفیدپوست که وقت خود را مانند طلا می‌داند و روز خود را صرف سازندگی جامعه مرفه و با ثبات می کند امکان ندارد که شب را به پاسداری از املاک خود بگذارند. جز ادامه جنگ نسل کشی هیچ راهی در برابر سفیدپوستان نمانده است. به راستی که هم اینک جنگ ویرانگر و نابودکننده‌ای بر ضد سرخ پوستان آغاز شده است. ما وظیفه داریم این جنگ را ادامه دهیم تا نژاد سرخ پوست کاملا منقرض شود.»

*قانون کنگره آمریکا در سال 1830 برای کوچ اجباری سرخ پوستان
سرنوشت سرخ پوستانی که به صورت دسته جمعی کوچ داده شدند از آن گروه‌ها که به بردگی و بندگی گرفته شدند بهتر نبود. پس از اینکه کنگره آمریکا در سال 1830 قانون کوچ اجباری سرخ پوستان از شرق رودخانه می سی سی پی به غرب آن را تصویب کرد سفیدپوستان شهرک نشین اجازه یافتند سرخ پوستان را از خانه و مزرعه شان طرد نمایند و در صورت مخالفت، افراد نافرمان را به قتل برسانند. در نتیجه تصویب این قانون، «سفر اشکها»، به عنوان نخستین پیامد تصویب این قانون آغاز شد. بدین سان واحدهای ارتش آمریکا بازماندگان پنج قوم سرخ پوست «شیروکی»، «کریک»، «سیمینول»، «شوکتو» و «شیکاسو» را به محاصره و اسارت درآوردند و آنان را روانه اردوگاه‌های از پیش آماده شده کردند. ارتش آمریکا پس از اینکه اطمینان یافت که خانه‌ها، آلونکها، چادرها، جنگل ها و در نهایت قبرستان‌ها از شبح سرخ پوستان خالی شده است زنان و کودکان و همه بازماندگان پنج قوم یاد شده را صدها مایل به مناطق سردسیر آن سوی ایالت‌های تنسی، کنتاکی، نویز، میسوری کوچ داد تا با سرمای یخبندان، گرسنگی، بیماری، خستگی و افسردگی روحی دست و پنجه نرم کنند.

*جیره غذایی فاسد بلای جان مهاجران سرخ پوست
همه تاریخ نگاران سپاهیان پیروز به خوبی می دانستند که آمریکایی ها از روی عمد سرخ پوستان را از مناطقی گذراندند که آلوده به انواع وباها و بیماری‌های واگیر بود و جیره غذایی قربانیان در طول این مسیر با آرد و گوشت فاسد تهیه می شده است.
در آن روزها فعالیت «عامل مرگ طبیعی» به اوج رسیده بود در این سفر مرگبار از میان جمعیت 40هزار نفر قوم شوکتو 15 درصدشان جان باختند. به همین میزان هم از قوم شیکاسو از بین رفتند. همچنین در نخستین روزهای کوچ اجباری «سفر اشکها» نیمی از اقوام کریک و سیمینول از بین رفتند. حدود 3500 تن از قوم شیروکی بر اثر تب صفرا قربانی شدند. 55 درصد از افراد این قوم به علت گرسنگی، خستگی مفرط در این سفر مرگبار جان باختند.

*روایت یک نظامی آمریکایی از چگونگی کوچ اجباری و کشتار سرخ پوستان
«جیمز مونی» که از تعدادی از نظامیان آمریکایی شرکت کننده در عملیات کوچ اجباری سرخ پوستان بازجویی کرده در این باره چنین گفته است: «در همه مناطق سکونت قوم شیروکی، واحدهای ارتش مستقر کردند. سربازان همه شهرها، روستاها، غارها و اطراف جنگل‌ها و رودخانه‌ها رابه محاصره درآوردند و به شکار سرخ پوستان و جمع آوری آنان در پادگان‌ها و قلعه‌ها مبادرت کردند. سرخ پوستان صحنه‌های دلخراش به آتش کشیده شدن خانه‌ها، مزارع و روستاهای خود توسط نظامیان آمریکایی را از نزدیک می دیدند. شهرک نشینیان سفیدپوست پشت سر سربازان حرکت می‌کردند تا املاک و دارایی سرخ پوستان را غارت کنند. آنان به غارت و چپاول خانه ها اکتفا ننموده و به نبش قبر مردگان سرخ پوست روی آوردند تا طلا و نقره و اشیای قیمتی را که همراه مردگان خاکسپاری شده به سرقت ببرند.

منبع: فارس، http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8907131678 

خبرگزاری فارس: هنری دوبینز در بررسی‌هایش به این نتیجه رسید که اروپایی‌ها برای نسل کشی سرخ‌پوستان 97 نوع بیماری مرگبار در بین آنها شیوع دادند که عبارتند از 41 نوع آبله، 4 نوع طاعون، 17 نوع سرخچه، 10 نوع آنفولانزا و 25 نوع سل و دیفتری و کولیرا.